واژینوپلاستی روشی است که هدف آن سفت کردن واژنی است که در اثر زایمان طبیعی یا پیری سست یا شل شده است . برخی جراحان ادعا می کنند که حتی می تواند حساسیت را بهبود بخشد - ادعایی که کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان (ACOG) به شدت آن را به چالش کشیده است.
در حالی که درست است که بافتهای واژن میتوانند کشیده شوند، سفت کردن بافت واژن به خودی خود نمیتواند تضمین کننده افزایش پاسخ جنسی باشد، زیرا میل، برانگیختگی و ارگاسم پاسخهای پیچیده و بسیار شخصی هستند که به همان اندازه که به عوامل احساسی، معنوی و بین فردی بستگی دارند، به عوامل زیباییشناختی بستگی دارند. علاوه بر این، "حساسیت" جنسی به طور خودکار به لذت بیشتر منجر نمی شود - در واقع می تواند منجر به درد شود.
لابیاپلاستی، جراحی پلاستیک روی لابیا («لبهای» اطراف واژن )، میتواند به تنهایی یا همراه با واژینوپلاستی انجام شود. جراحی را می توان بر روی لابیا ماژور (لب های بزرگتر و بیرونی واژن) یا لابیا مینور (لب های کوچکتر و داخلی واژن) انجام داد. لابیاپلاستی اندازه یا شکل لابیاها را تغییر می دهد و معمولاً آنها را کوچکتر می کند یا عدم تقارن بین آنها را اصلاح می کند.
جراحی ترمیمی در مقابل جراحی زیبایی
برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا باید واژینوپلاستی یا لابیاپلاستی را در نظر بگیرید، مهم است که تفاوت بین جراحی ترمیمی و جراحی زیبایی را درک کنید .
جراحی ترمیمی عملکرد بخشی از بدن را بهبود می بخشد، در حالی که جراحی زیبایی زیبایی آناتومی اساساً طبیعی را تغییر می دهد. می توانید آن را مانند عمل بینی در نظر بگیرید: یک جراح می تواند حفره های داخلی بینی را بازسازی کند تا به شما کمک کند بهتر نفس بکشید یا شکل بینی را تغییر دهید، فقط به خاطر ظاهر.
این یک تمایز مهم است زیرا کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان، جراحی ها و نتایج را برای رفع مشکلات عملکردی مانند بی اختیاری ادرار ارزیابی می کند . اما ACOG به دلیل خطرات و عدم وجود اطلاعات علمی در مورد ایمنی و اثربخشی، در مورد جراحی زیبایی واژن تردید و محتاط است.
برای مثال، برخی از روشهای واژینوپلاستی در ابتدا بهعنوان جراحیهای ترمیمی برای ترمیم نقایص مادرزادی در زمانی که واژن ناقص، کوتاه یا غایب بود (مانند آژنزی واژن) توسعه داده شد، به طوری که یک دختر میتواند رشد کند تا ادرار، قاعدگی و مقاربت طبیعی داشته باشد.
جراحی های مرتبط با واژینوپلاستی و لابیاپلاستی
اخیراً، واژینوپلاستی به گروهی از جراحیهای زیبایی تبدیل شده است که به عنوان روشهای «جوانسازی واژن» و «واژن طراح» عرضه میشوند. جراحان پلاستیک و متخصصان زنان مجموعهای از جراحیهای طراحی واژینوپلاستی را به بازار عرضه میکنند و ادعا میکنند که مزایای مشابهی برای زنان مانند سایر جراحیهای زیبایی مانند زیبایی، عزت نفس و اعتماد به نفس دارند.
اخیراً فناوری لیزر توسط برخی جراحان برای "جوانسازی واژن" و سایر جراحی های واژن برای جایگزینی اسکالپل سنتی معرفی شده است.
پزشکان فردی که اعضای انجمن جراحی پلاستیک آمریکا ( ASPS ) هستند، روشهای مختلف «جوانسازی واژن» را ارائه میدهند، اما خود ASPS جراحیهای خاصی را تأیید نمیکند و هشدار میدهد که جراحی «جوانسازی واژن» ممکن است به مطالعات علمی بیشتری برای تعیین اثربخشی و موفقیت نیاز داشته باشد. هیچ یک از جراحی های زیبایی واژینوپلاستی توسط ACOG به عنوان روش های معمول پذیرفته شده تلقی نمی شوند.
در اینجا چند نمونه از روش های "جوانسازی واژن" و "واژن طراح" آورده شده است:
"دوباره کردن". پرده بکارت، بافت نازک ورودی واژن، به طور معمول اولین باری که زن نزدیکی می کند، "می شکند". جراحی به نام هیمنوپلاستی، پرده بکارت را ترمیم می کند تا حالت اولیه و باکره آن را قبل از اینکه زن از نظر جنسی فعال باشد، تقلید کند. به دلیل اعتقادات مذهبی قوی پیرامون اهمیت باکرگی در برخی فرهنگ ها، این یکی از بحث برانگیزترین جراحی های زیبایی واژن است.
رفع کلایتورال برخی از جراحان روشی به نام کلاهبرداری کلیتورال را به بازار عرضه می کنند که بافتی را که معمولاً کلیتوریس را می پوشاند از بین می برد.